Thuis!

Op 7 augustus mogen we naar huis. We moeten eerst uren wachten op de kinderarts voordat ze ons laten gaan. Vanaf 8 uur zitten we al te wachten. Ik wil zo graag naar huis. Uiteindelijk kunnen we om 14 uur gaan. Ik kan nog niet lopen. De hele boel ligt nog open. Maar ik ben zo gelukkig.

De verloofde van Mare is ook gelijk op zijn motor gesprongen vanuit Limburg om zijn aanwinst te komen bewonderen.

Ik ben nog erg moe, maar het is zo fijn om weer thuis te zijn.

De kraamhulpen Ina en Ilse zijn fantastisch. Ik heb moeite om niets te doen en te rusten. Het liefst ga ik gelijk weer aan de slag en bemoei ik me overal mee. Eigenlijk is dat helemaal niet nodig, want Emile is ook de hele dag thuis en hij zorgt heel goed voor ons.
Ina:

Ilse:

Borstvoeding vind ik een drama. Maar ik houd het 3 weken vol. Met hulp van mijn grote vriend: het kolfapparaat.

We bakeren Mare lekker in en ze ligt als een poppetje op haar schapenvachtje op de bank.